Biologia nie znana. Gatunek ten występuje w buczynach i grądach oraz mało zmienionych mezofilnych lasach liściastych.
Niżowy gatunek europejski, rozprzestrzeniony od Algierii, Hiszpanii po Szwecję i Norwegię na północy, podawany także z Węgier i Jugosławii. Nie był wymieniony z Polski w Katalogu (Burakowski i in. 1985) chociaż Švihla (1982) podał go z Cieszyna.
Zaskakujący jest brak tego gatunku w starszych kolekcjach, szczególnie z okolic Krakowa, od wielu lat penetrowanych przez wielu koleopterologów. Wydaje się, że jest to jeden z nielicznych gatunków wykazujących w Polsce tendencje do wzrostu liczebności w ostatnich latach.

Gatunek rozprzestrzeniony głównie w południowej części Europy, notowany ponadto z Algierii, na północ przez środkową część kontynentu docierający do Danii i południowych prowincji w Norwegii i Szwecji. W Polsce do niedawna nie był spostrzegany, dopiero od 1990 r. wykazywany sporadycznie z różnych okolic kraju, ogółem z 10 krain. Występuje głównie w lasach liściastych, zwłaszcza w buczynach i grądach, na ich pobrzeżach, łąkach leśnych i porębach. Postacie dojrzałe pojawiają się w maju i bywają poławiane do lipca. Wykazują dużą lotność i były chwytane do żółtych misek, pułapek Moricke’go, zawieszonych wysoko w koronach drzew. Larwy drapieżne, odbywają rozwój w glebie, zimują, przepoczwarczenie następuje w maju.