Gatunek zasiedlający prawie całą Europę, na północy w przybliżeniu do 66° szerokości geograficznej; notowany ponadto z Algierii i Maroka. W Polsce, aczkolwiek nie jest jeszcze znany z niektórych krain, występuje na całym obszarze z wyjątkiem wyższych partii górskich. Jest spotykany głównie w miejscach wilgotnych, w lasach, parkach, zaroślach, rowach, dolinach rzek i potoków oraz na przydrożach, aluwiach rzecznych i torfowiskach. Żyje na brzozie brodawkowatej — Betula verrucosa Ehrh., brzozie omszonej — B. pubescens Ehrh., topoli białej — Populus alba L., topoli czarnej — P. nigra L., topoli osice — P. tremula L., woskownicy europejskiej — Myrica gale L. oraz wierzbach — Salix L., z których S. Smreczyński (1976) wymienia 11 gatunków. Samica w lipcu-sierpniu składa jajo w komorę wygryzioną żuwaczkami na górnej powierzchni liścia. Larwa drąży w blaszce liścia początkowo wąskie miny, następnie rozszerzające się gruszkowato, a niekiedy odchodzące od nich, krótkie, boczne chodniki. Żeruje do września-października, następnie spada z liściem na ziemię, gdzie przezimowuje, a w kwietniu następnego roku przepoczwarcza się w owalnym kokonie wytworzonym z wydzieliny larwy.