Gatunek pontomedyterraneński, sięgający na wschód po Iran i Mezopotamię, na północ docierający do Francji, Szwajcarii, Belgii oraz południowych obszarów Europy Środkowej, gdzie występuje na terenach kserotermicznych w RFN, Austrii, Czechosłowacji i na Węgrzech. Występowanie w Polsce winno być udokumentowane nowymi materiałami, ponieważ był notowany tylko przed przeszło 60 laty z Karkonoszy oraz ogólnikowo ze Śląska na podstawie okazów o wątpliwym pochodzeniu. W występowanie w Karkonoszach i zarazem na Śląsku wątpi A. Horion (1955). Okaz z Horodła (zbiór Sz. Tenenbauma) został schwytany także ponad sto lat temu, a wzmianka z 1930 roku o występowaniu omawianego gatunku w południowej i wschodniej części kraju była prawdopodobnie oparta na danych odnoszących się do terenów leżących poza naszą obecną granicą wschodnią. Występuje zarówno na terenach nizinnych, jak i górzystych, gdzie dociera do około 1200 m n.p.m. Larwy żyją w obumierających gałęziach drzew owocowych — jabłoni, grusz, śliw i wiśni. Postacie dojrzałe występują od czerwca do sierpnia i są poławiane głównie na kwitnących roślinach w sąsiedztwie drzew żywicielskich.