Gatunek znany głównie z Europy południowej, docierający na północ do południowej i wschodniej części Francji, do RFN, NRD, Polski, Ukrainy, Krymu i Przedkaukazia, notowany poza tym z Algierii, a także jako odrębne podgatunki z Azji Mniejszej, Zakaukazia, Iraku oraz Syrii. W Polsce chrząszcz rzadko spotykany, znany tylko z sześciu krain, przy tym wzmianki sprzed przeszło stu lat o występowaniu na Mazurach i Nizinie Sandomierskiej nie znalazły później potwierdzenia. Dane o występowaniu w byłych Prusach są niewiarygodne. Larwy żyją głównie w jabłoniach, rzadziej są notowane z tarniny, róży, głogu i derenia. Żerują pod korą ściętych lub obumierających cienkich gałęzi o 2-3 cm średnicy. Postacie dojrzałe ukazują się w maju i przeżywają do sierpnia — są przeważnie poławiane na wymienionych drzewach i krzewach oraz w ich sąsiedztwie na kwitnących roślinach.