Gatunek rozprzestrzeniony w prawie całej Europie (z wyjątkiem północnych obszarów Fennoskandii), sięgający na wschód po Syberię, Mongolię, Afganistan i Azję Mniejszą. W Polsce, chociaż nie jest znany z wielu krain, występuje prawdopodobnie na całym obszarze z wyjątkiem wyższych partii górskich. Zasiedla pastwiska, ugory, skarpy, pobrzeża dróg, śmietniska, miejsca o charakterze ruderalnym oraz wzdłuż murów i płotów. Jako rośliny żywicielskie tego ryjkowca są wymieniane w piśmiennictwie: stulicha psia — Descurainia sophia (L.) Webb, stulisz lekarski — Sisymbrium officinale (L.) Scop. i stulisz gładki — S. irio L. Samica składa jaja do łuszczynek w czerwcu. Larwy żerują na niedojrzałych nasionach, a przepoczwarczają się w glebie. Nowe pokolenie pojawia się z końcem lipca i na początku sierpnia.