Gatunek zamieszkujący południową i środkową część Europy oraz południowe prowincje Fennoskandii, sięgające na wschód po Ural Południowy, Kaukaz, Armenię, północny Iran i Turkiestan. W środkowej Europie dość często spotykany w obrębie lasów liściastych na terenach nizinnych i górzystych. W Polsce, choć nie jest jeszcze znany z niektórych krain, występuje w całym kraju prócz wyższych partii górskich. Rójka chrząszczy odbywa się w czerwcu-lipcu. Spotyka się je na kwitnących krzewach, jak głogi — Crataegus L., kaliny — Viburnum L., derenie — Cornus L. oraz rzadziej na kwiatach roślin zielnych. Opada nie okorowane drewno drzew osłabionych, uszkodzonych, świeżych powałów, złomów i stosów sągowych. Zasiedla drzewa liściaste: buk — Fagus L., grab — Carpinus L., dęby — Quercus L., klony — Acer L., jarzębiny — Sorbus L. i inne, a także krzewy, jak leszczynę — Corylus L., głogi — Crataegus L., róże — Rosa L. i żarnowce — Sarothamnus Wimm. Larwy żerują początkowo pod korą, następnie po przezimowaniu wdrążają się w biel i w drewno. Po drugim przezimowaniu wyrabiają na końcu komorę poczwarkową i chodnik wyjściowy. W zależności od warunków klimatycznych i wilgotności materiału pokarmowego cykl rozwojowy może przebiegać od jednego roku do trzech lat.