Gatunek górski, znany ze środkowej części Europy, docierający na zachód do Belgii, wschodniej Francji i Szwajcarii, a na południe do Włoch, Dalmacji i Siedmiogrodu. W Polsce pewne stanowiska omawianego gatunku są znane z południowej części kraju, natomiast dane o występowaniu w dwóch krainach nizinnych budzą wątpliwości i winny być potwierdzone dalszymi badaniami. Zasiedla strefę subalpejską i alpejską — występuje na ogół lokalnie, w Sudetach na wysokościach od 700 do 1150 m n.p.m., w Alpach do 2200 m n.p.m. Jest poławiany rzadko i sporadycznie, przeważnie pojedynczo na trawiastych miejscach między drzewami i krzewami. Chrząszcze ukazują się w czerwcu i występują do sierpnia, najliczniej w lipcu.

Biologia gatunku nie znana. W czasie badań prowadzonych w Tatrach w latach 1983-1984, na 43 próby po 1000 uderzeń czerpakiem, tylko w jednej próbie, złowiłem na Niżnej Polanie Chochołowskiej 5 okazów tego gatunku. Zostały one odłowione czerpakiem na wypasanej polanie. Jest to więc prawdopodobnie gatunek, który prowadzi ukryty, przyziemny tryb życia i tylko w określonych warunkach łowi się go w większej liczbie.
Żyje w górach Europy środkowej, od Sycylii po Alpy, Karpaty i Sudety na północy. Najbardziej na północ wysuniętym stanowiskiem są Góry Świętokrzyskie.