Gatunek pospolity, rozpowszechniony w całej Europie, docierający w Skandynawii do skrajnych obszarów północnych; notowany nadto z Syberii, Kaukazu i Maroka. W Polsce rozsiedlony od Bałtyku aż po Tatry, nie jest jednak jeszcze znany z pięciu krain. W okresie wegetacyjnym żyje na różnych gatunkach drzew z rodzaju wierzba — Salix L.; jako miejsca występowania tego ryjkowca wymieniane są: wierzba uszata — S. aurita L., wierzba szara — S. cinerea L., wierzba iwa — S. caprea L., wierzba pięciopręcikowa — S. pentandra L. i wierzba trójpręcikowa — S. triandra L. Samice w marcu-kwietniu składają jaja na podstawie żeńskich pączków kwiatowych. Okres rozwoju larwalnego trwa 25-30 dni. Larwy żerują w warstwie zawiązków nasion i w części osiowej kwiatostanów. Dojrzałe larwy wydobywają się z opadłych pączków i przepoczwarczają się w glebie. Stadium poczwarki trwa 12-18 dni. Młode pokolenie ukazuje się na powierzchni, począwszy od połowy maja, następnie wędruje na drzewa, gdzie żeruje na dolnej stronie liści do końca lipca. Zimę przeżywa w kryjówkach, jakie wyszukuje w glebie, detrytusie, w szczelinach kory na pniach i w martwym drewnie.