Podgatunek nominatywny znany z Wysp Brytyjskich, Francji, Belgii, Holandii, Skandynawii, Finlandii, ZSRR (część europejska), Niemiec i Czechosłowacji. Drugi podgatunek, Erigone longipalpis meridionalis Simon, 1884, występuje w południowej Francji i we Włoszech. Żyje na bagnach, wilgotnych łąkach, brzegach jezior i słonawiskach.
[KFP 396: Erigone dentipalpis longipalpis (Sundevall, 1829)]