Gatunek rozmieszczony w zachodniej, południowej i środkowej Europie. W Polsce rzadko i pojedynczo spotykany. Przez G. Polentza (1937) wykazany ogólnie ze Śląska podgatunek Harpalus tenebrosus centralis Schaub. wraz z odmianą solieri Dej. został przez niego samego później (1938) wykreślony z wykazu fauny tego obszaru. Warunki ekologiczne słabo poznane. Na Wyżynie Małopolskiej w Niecce Nidziańskiej spotykany na glebie wapiennej i gliniasto-piaszczystej, słabo ocienionej niską i rzadko rozstawioną roślinnością (B. Burakowski*).