Jedna z najpospolitszych przeplatek, lata od VI do początku VIII i spotykana jest w miejscach otwartych, takich jak środowiska łąkowe, ugory, polany leśne itp. Gąsienice, żerujące na babce wąskolistnej, a wg innych źródeł również na pszeńcu i przełączniku, zaobserwować można żyjące gromadnie od VIII do V, z przerwą na sen zimowy. Dorosłe gąsienice prowadzą samotny tryb życia. Poczwarki, zawieszone za kremaster głową w dół, jak poczwarki następnego gatunku (Melitea aurelia).
[272: Melitea athalia (Rottenburg 1775) – przeplatka atalia]

Rozpoznawanie i obserwowanie: Dymorfizm płciowy słabo zaznaczony. Tło wierzchu skrzydeł pomarańczowe, z brunatnym siatkowatym deseniem. Spód przedniego skrzydła pomarańczowy z brązowymi plamkami. Na spodzie tylnego skrzydła obwódka przy zewnętrznym brzegu jest w zasadzie tej samej barwy, co sąsiadujące półksiężycowate plamki. Cecha ta odróżnia przeplatkę atalię od podobnych, ale rzadszych i niewystępujących w Gdyni przeplatek aurelia, britomartis i diamina. Gatunek ten wykazuje sporą zmienność osobniczą, która dotyczy zarówno barwy tła, jak i rysunku.
Rozwój motyla: Samica składa jaja na spodniej stronie liści rośliny pokarmowej w złożach po kilkadziesiąt sztuk. Młode gąsienice żyją gromadnie w oprzędzie. Zimują młode gąsienice. W ostatnim stadium wzrostowym gąsienice oddalają się od rośliny pokarmowej i żyją samotnie. Przepoczwarczają się na źdźbłach traw, liściach lub innych przedmiotach w pobliżu miejsce żerowania.
Okres lotu motyla: Jedno pokolenie w roku: 2/VI – 1/VIII.
Siedliska: Łąki suche, skraje lasów.