Gatunek rzadki, pojawia się w dwu pokoleniach: motyle od IV do VI oraz w VII i VIII, gąsienice odpowiednio w VI i VII oraz VIII i IX. Żerują na osikach, topolach, wierzbach, brzozach. Gąsienice, początkowo popielatobrązowe, po ostatnim linieniu o zmiennej barwie, od szarobrązowej do zielonożółtej z różowymi plamami, mają w odróżnieniu od innych garbatek 3 garby — na 5, 6 i 7 segmencie. Zimują poczwarki, w oprzędzie na ziemi lub płytko w ziemi.
[15: Notodonta phoebe (Siebert 1790) – garbatka miesięcznica]

Motyl rzadki, spotykany częściej na południu kraju, pojawia się w dwu pokoleniach: pierwszym w V i VI oraz drugim w VII i VIII. Gąsienice żerują na osikach, topolach i wierzbach w VI i VII oraz od VIII do X. Podobne z kształtu do gąsienic następnego gatunku (Odontosia ziczac) i również jak one dwugarbne (mają garby na 5 i 6 pierścieniu), różnią się od nich kształtem garbów. Garbatka pomianówka ma garby nieco mniejsze, stożkowatego kształtu. Zębica zygzakówka (Odontosia ziczac) ma garby wyższe, trochę cieńsze na końcach i lekko zagięte do tyłu. Wyraźniejsze różnice występuje w wyglądzie czterech par brzusznych odnóży: pomianówka ma nad stopami czarnobrązowe błyszczące tarczki, u gatunku następnego brak tarczek. Obydwa gatunki różnią się jeszcze kształtem głów — pomianówka ma mniejsze i łagodniejsze wypukłości na szczycie głowy, różnicę tę łatwiej jednak zauważyć, porównując bezpośrednio kształt głów gąsienic obydwu gatunków. Wielka zmienność ubarwienia gąsienic omawianych garbatek uniemożliwia odróżnienie ich wyłącznie na podstawie barwy. Poczwarki obydwu gatunków zimują w oprzędach płytko w ziemi. W hodowli wykluwają się z nich motyle częściowego trzeciego pokolenia od końca IX do początku XI.
[16: Notodonta tritophus (Esper 1786) – garbatka pomianówka]