Gatunek rozmieszczony głównie w zachodniej części zachodniej Europy, na wschód dochodzi do Łaby, poza tym wykazywany z Azorów, Madery i Wysp Brytyjskich oraz z kilku izolowanych stanowisk w Austrii i dwu w Norwegii. Wymagania ekologiczne słabo poznane. Występowanie w Polsce wymaga potwierdzenia; wykazany przed przeszło stu laty ogólnie ze Śląska Górnego przez Zebego, a z Beskidu Zachodniego przez Kelcha — dane te były bezkrytycznie powtarzane przez innych autorów; według Horiona (1941) powyższe doniesienia są niewiarygodne. Podany w Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej (nadleśnictwo Łobodno) przez A. Habera (1957) na skutek omyłkowo podanej nazwy Bembidion melanocephalus [sic!]. Prawdopodobnie nie występuje również na Roztoczu, brak okazów dowodowych w zbiorze Tenenbauma (B. Burakowski*). [Kfp 1973]; Obszar rozsiedlenia tego gatunku obejmuje zachodnią część Podobszaru Śródziemnomorskiego, Europę Zachodnią i zachodnią część Europy Środkowej, na wschód docierając do Łaby, Austrii i Słowacji, notowany nadto z południowej Norwegii, Madery i Azorów. Z Polski brak udokumentowanych danych o jego występowaniu. W 1973 r. nie był zaliczony do chrząszczy krajowych. Pogląd ten jest i obecnie aktualny. Błędnie wykazany z Roztocza i Beskidu Śląskiego (J. Pawłowski 1974). [Kfp 2000].

Obszar rozsiedlenia tego gatunku obejmuje zachodnią część Podobszaru Śródziemnomorskiego, Europę Zachodnią i zachodnią część Europy Środkowej, na wschód docierając do Łaby, Austrii i Słowacji, notowany nadto z południowej Norwegii, Madery i Azorów. Z Polski brak udokumentowanych danych o jego występowaniu. W 1973 r. nie był zaliczony do chrząszczy krajowych. Pogląd ten jest i obecnie aktualny. Błędnie wykazany z Roztocza i Beskidu Śląskiego (J. Pawłowski 1974).