Chrząszcz jest pasożytem zewnętrznym obu gatunków bobrów: bobra europejskiego — C. fiber L. i bobra kanadyjskiego — C. canadensis Kuhl. występujących na zalesionych pobrzeżach wolno płynących wód i odpływowych jezior leśnych, budujących tamy i kopce mieszkalne tzw. żeremia. Dotychczas P. castoris Rits. był wykazany z Francji, Szwajcarii, Holandii, Niemiec, Norwegii, Szwecji, dorzecza Dniepru, Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (Teksas, Kalifornia, Alaska) oraz Kanady. W Polsce pierwszy raz stwierdzony w Stobnicy 2 II 1980 na bobrze odłowionym z Wiatrołuża 1 X 1978 w celu hodowli; zebrano wtedy na sierści bobra kilkadziesiąt osobników imagines. Na dwóch dalszych bobrach w lipcu 1980 r. znaleziono stokilkadziesiąt imagines i ponad 30 larw. Bionomia tego chrząszcza dość dobrze poznana. Kopulacja odbywa się na żywicielu, zapłodniona samica opuszcza sierść bobra i rozpoczyna składanie jaj w podłożu żeremia. Liczba złożonych jaj dochodzi do stu. Okres embrionalny, w zależności od temperatury, trwa od 5 do 30 dni. Wylęgnięte larwy przenoszą się na skórę żywiciela, gdzie odżywiają się naskórkiem i wydzielinami skóry, głównie substancjami tłuszczowymi. W przypadku dużej liczebności larw i ich intensywnego żeru, na skórze bobra powstają uszkodzenia oskórka, które niekiedy trudno się goją. Larwa w ciągu życia odbywa dwa linienia, długość okresu larwalnego w ciągu lata uzależniona jest od temperatury otoczenia. Wyrośnięte larwy opuszczają żywiciela i przemieszczają się do sklepienia nory lub żeremia, gdzie w mule lub glebie budują komorę i przepoczwarczają się. Stadium poczwarki trwa około trzech tygodni. Imagines po opuszczeniu komór poczwarkowych zasiedlają sierść bobra, żywią się złuszczającym się naskórkiem, wydzielinami z uszkodzeń spowodowanych przez larwy. W okresie zimowym chrząszcze przebywają na skórze żywiciela; ich nogi środkowe i tylne mają na udach podłużne wyżłobienia, w które mogą zagłębić się golenie, dzięki czemu mają one charakter chwytny i chrząszcz może się w sierści utrzymywać i poruszać aktywnie.