Pierwotną ojczyzną omawianego gatunku była Australia i Tasmania. Obecnie jest już znany ze wszystkich kontynentów. Do Europy został zawleczony na początku bieżącego wieku. W środkowej części kontynentu w miarę posuwania się ze wschodu na zachód jest coraz częściej spotykany, a na północ dociera do najdalszych krańców Fennoskandii. W Polsce jest chrząszczem mało znanym, notowanym tylko z czterech krain. Występuje w mieszkaniach, spichrzach, młynach magazynach, sklepach i drogeriach, na swobodzie był znajdowany w gniazdach ptaków. Larwy żerują na ziarnach zbóż i przetworach zbożowych, ziarnie kakaowym, mączce rybnej, kazeinie i innych suchych substancjach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Notowano go również jako szkodnika w zbiorach muzealnych, gdzie larwy żywią się suchymi owadami i drążą chodniki w płytach torfowych wyściełających pudła entomologiczne.