Pospolity gatunek eurosyberyjski, rozmieszczony niemal w całej Europie (nie znany z południowej części Półwyspu Iberyjskiego), w Fennoskandii docierający do skrajnych prowincji północnych, a na wschód przez Syberię aż do Władywostoku. Notowany również z Kaukazu. W Polsce jeden z najpospolitszych gatunków — występuje zarówno na terenach nizinnych, jak i górzystych, gdzie dociera do wysokości około 2500 m n.p.m. Zasiedla głównie tereny otwarte, pobrzeża lasów i polany śródleśne. Postacie dojrzałe, po przezimowaniu w glebie w komorach poczwarkowych, ukazują się w maju i przeżywają do lipca. Spotyka się je często na drogach śródpolnych i leśnych, pod kamieniami i bryłami ziemi oraz na różnych roślinach. Larwy polifagiczne, żerują w powierzchniowej warstwie gleb różnych typów, przedkładając przed innymi gleby piaszczyste. Przepoczwarczenie następuje w sierpniu-wrześniu. W piśmiennictwie poświęconym ochronie roślin larwy są uważane za poważne szkodniki upraw rolnych, gdyż odżywiają się podziemnymi częściami roślin.