Gatunek występujący w południowej i środkowej części Europy, docierający na północ do Danii, południowej Fennoskandii i Karelii, na wschód przez Syberię sięgający po Mongolię i wybrzeża Pacyfiku, notowany ponadto z Algierii. Pospolity w całej Polsce, z niektórych krain wykazywany wielokrotnie. Postacie dojrzałe spotykano od kwietnia do września na różnych gatunkach wierzb, jak wierzba biała — Salix alba L., wierzba krucha — S. fragilis L., wierzba trójpręcikowa — S. triandra L., znacznie rzadziej wierzba iwa — S. caprea L., wierzba szara — S. cinerea L. i wierzba wiciowa — S. viminalis L. Larwy tego ryjkowca żyją w wyroślach na wierzbach spowodowanych żerem larw błonkówek z rodziny Tenthredinidae — Cryptocampus venustus Zadd., Pontania proxima Lap., P. vesicator Berm. i P. viminalis (L.). Samice składają jaja w mięsistą ścianę wyrośli, z których po około dwóch tygodniach, wylęgają się larwy. Larwy żerują na wewnętrznej tkance wyrośli. Dojrzałe larwy wygryzają otwór w ścianie wyrośli, wypadają na glebę, w której przepoczwarczają się na głębokości kilku centymetrów.