Szeroko rozpowszechniony gatunek w niemal całej Europie (północna granica rozsiedlenia przebiega częściowo poza kołem podbiegunowym). Wykazywany poza tym z Algierii, Tunisu, Kaukazu, Iranu, Mongolii i Syberii, gdzie najdalej na wschód wysuniętymi stanowiskami są Tomsk i Kuzneck. W Polsce jest najczęściej spotykanym gatunkiem omawianej rodziny. Występuje w całym kraju prócz wyższych partii górskich. Zasiedla obumierające i suche drzewa liściaste i iglaste oraz grubsze ich fragmenty, jak złomy, kłody, gałęzie i pieńki. Występuje w miejscach suchych i nagrzanych słońcem — pod obluźnioną korą lub w opuszczonych chodnikach mniejszych larw kózek oraz w żerowiskach korników, głównie gatunków z rodzajów ogłodek — Scolytus Geoffr., drzewożerek — Dryocoetes Eichh. i roztoczek — Taphrorychus Eichh. Larwa prowadzi drapieżny sposób życia, pożerając larwy i poczwarki korników oraz innych drobnych owadów. Przepoczwarczenie, w zależności od położenia geograficznego i warunków środowiskowych, odbywa się w sierpniu lub wrześniu. Zimują postacie dojrzałe.