-
Arthropodatyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Hexapodapodtyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Insectagromada
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Coleopterarząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Polyphagapodrząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Cucujiformiaseria
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Chrysomeloideanadrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Chrysomelidaerodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Alticinaepodrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Neocrepidoderarodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek:
Neocrepidodera motschulskyi
(Konstantinov, 1991)
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1025746
kod taksonu: 4599+4601
taksonomia sprawdzona: TAK
[KFP 4601: Asiorestia sublevis] Gatunek o subborealno-alpejskim typie rozsiedlenia, obejmujący zasięgiem północną część Obszaru Palearktycznego, od Fennoskandii po Japonię i Wyspy Kurylskie, ponadto zasiedlający Alpy, Karpaty i góry Azji Środkowej. Między tymi obszarami występują oderwane stanowiska z roślinnością torfowiskową. W Polsce chrząszcz rzadko spotykany, znany tylko z siedmiu krain. Prawdopodobnie liczniejsze jego stanowiska znajdują się w północno-wschodniej części kraju. Owady łowione były na bagnistych łąkach i torfowiskach. Roślina żywicielska nie jest znana.
[KFP 4599: Asiorestia interpunctata] Gatunek notowany głównie z północnej części Europy, na wschód docierający do Syberii. W Polsce chrząszcz rzadki, notowany tylko z pięciu krain, przy czym dane o występowaniu w krainach południowych mogą się odnosić do A. sublevis (Motsch.), gdyż ten ostatni gatunek był uważany za odmianę A. interpunctata (Motsch.). Występowanie omawianego gatunku w Polsce winno być potwierdzone nowymi materiałami, tym bardziej że w zbiorach krajowych brak okazów dowodowych.