Gatunek rozpowszechniony w południowej i środkowej części Europy, na północ sięgający po Wyspy Brytyjskie, Danię i południowe prowincje Fennoskandii, notowany ponadto z Maroka, Syberii i Japonii. Wgryzoń świerkowiec w Polsce jest pospolitym kornikiem w całym kraju, nie notowanym tylko ze Wzgórz Trzebnickich i Kotliny Nowotarskiej. Głównym żywicielem jest świerk; spotykany niekiedy na jodle, sośnie i modrzewiu. Opada zwykle wierzchołkową część strzały i gałęzie. Chodnik macierzysty w kształcie nieregularnej komory, zaznaczony w bielu nieznacznie. Zimuje jako postać dojrzała. Roi się w kwietniu-maju i lipcu-sierpniu. W ciągu roku ma dwa pokolenia.