Jeden z niewielu europejskich gatunków rodziny oblaczków, mającej bardzo licznych przedstawicieli w krajach tropikalnych. Wstępuje w niektórych okolicach Polski na miejscach nasłonecznionych (łąki, polany leśne, przytorza itp.) w VI i VII. Lata w dzień, spijając nektar kwiatów. Aksamitno uwłosione gąsienice o barwie wypłowiałego brązowego welwetu, z charakterystycznym, jakby na płasko przyciętym na grzbiecie uwłosieniem, żerują od VIII do V z przerwą na sen zimowy na niektórych roślinach zielnych (mniszek, babka, jasnota, szczaw, sałata). Występują gromadnie, chłodne noce spędzają na ziemi. Niezgrabne, ospałe ruchy i słaba przyczepność czerwono ubarwionych odnóży oraz czerwonobrązowa głowa stanowią cechy ułatwiające rozpoznanie gąsienic tego gatunku. Przepoczwarczają się w półprzezroczystych oprzędach między liśćmi na ziemi. Żółtobrązowa poczwarka z wyjątkiem pokryw skrzydeł pokryta jest krótkimi, słabo widocznymi włoskami.
[258: Amata phegea (Linnaeus 1758) – oblaczek granatek ]