Szeroko rozprzestrzeniony gatunek w zachodniej części Afryki Zachodniej i Europie Południowej, skąd izolowanymi stanowiskami dociera do południowo-wschodniej części Europy środkowej, notowany także z Syberii, Kaukazu i Azji Mniejszej. W Polsce znany tylko z dwu miejscowości na podstawie znalezisk w końcu ubiegłego stulecia. Bionomia tego chrząszcza, jak zresztą większość gatunków Anthicidae, jest nie znana. Występuje na nasłonecznionych miejscach, przeważnie piaszczystych, na pobrzeżach wód i lasów, na suchych łąkach, polach, ugorach, w ogrodach i na przydrożach. Postacie dojrzałe łowiono od wiosny do jesieni w humusie, pod kamieniami, opadłym listowiem, wypielonymi chwastami i w pryzmach kompostowych.