Gatunek lokalnie i nieczęsto spotykany, ale uważany za szkodnika z powodu zdarzających się co pewien czas pojawów masowych. Motyl lata w VI i VII. Gąsienice wylęgają się latem, mało żerują i zamykają się we wspólnych gniazdach ze sprzędzonych liści, w których również zimują. Główny żer odbywa się wiosną. Żerują na drzewach owocowych, głogu, jarzębinie i czeremsze. Poczwarki, przyczepione przędzą do gałęzi, są barwy białożółtej z czarnym rysunkiem.
[296: Aporia crataegi (Linnaeus 1758) – niestrzęp głogowiec ]

Rozpoznawanie i obserwowanie: Ten duży, biały motyl lata szybko i energicznie, jego aktywny lot bywa przerywany szybowaniem. Charakterystyczne czarne łuski wzdłuż żyłek stają się dobrze widoczne dopiero jak motyl usiądzie. Dymorfizm płciowy słabo zaznaczony – u samca widać wyraźniejsze przyciemnienie na końcu żyłek przy zewnętrznym brzegu przedniego skrzydła; u samic tego przyciemnienia brak. Ponieważ w czasie pojawiania się niestrzępa prawie zupełnie brak innych bielinków (przerwa między imago pierwszego i drugiego pokolenia), dość łatwo zauważyć go w terenie. Praktycznie jedyna „konkurencja” w tym czasie, jeśli chodzi o białe motyle, to miernikowiec Siona lineata – ale ten dużo mniejszy motyl najczęściej lata wśród traw.
Rozwój motyla: Żółte jaja składane są na wierzchu liścia w zwartych złożach do kilkudziesięciu sztuk. Samica, którą obserwowałem podczas składania jaj na liściu jarzębiny, składała kolejne jajo co 5-6 sekund. Młode gąsieniczki wykluły się po upływie 18 dni i po opuszczeniu jaj od razu przystąpiły do tworzenia oprzędu. Młode gąsienice żyją gromadnie i „dzielą obowiązki”; podczas gdy jedne rozbudowują oprzęd, inne zjadają wierzchnią warstwę liścia. Oprzęd obejmuje kolejne listki złożonego liścia, a liść jest zawczasu przymocowany do gałęzi. Około 50 dni po wykluciu oprzęd już nie jest powiększany i gąsienice są gotowe do zimowania. Wiosną żerują na pąkach liści i kwiatów, potem na rozwiniętych liściach, czasem prowadząc do gołożeru na całym krzewie lub drzewie. W pełni rozwinięte gąsienice przeniosą się na pobliskie pnie, gałązki, parkany i nawet na metalowe latarnie, gdzie przepoczwarczają się. Poczwarka przymocowana jest do podłoża jedwabną nitką. Po upływie kilkunastu dni motyle wylęgają się, przy czym wydalają krople krwistoczerwonej cieczy zawierającej zbędne produkty przemiany materii. Dawniej zjawisko to nazywano „krwawym deszczem”.
Okres lotu motyla: Jedno pokolenie w roku: 1/VI – 3/VI. W 2014 r. pojawił się już 3/V.
Siedliska: Suche łąki, ugory, skraje lasów, zarośla, przydroża.