Gatunek rozprzestrzeniony prawie w całej Europie prócz Półwyspu Iberyjskiego, południowej i zachodniej Francji oraz skrajnych prowincji północnych Fennoskandii, wykazywany też z Syberii Zachodniej i Kaukazu. W Europie Środkowej jest to najpospolitszy gatunek omawianego rodzaju. Występuje u nas w całym kraju prócz wyższych partii górskich. Pospolity na obszarach leśnych, może także zasiedlać sąsiednie tereny otwarte, jak łąki, pola uprawne i nieużytki. Postacie dojrzałe ukazują się w maju i żyją do lipca. W tym czasie są poławiane zwykłe na krzewach, runie leśnym, trawach i roślinach zielnych. Larwy drapieżne, żyją w powierzchniowej warstwie gleby, zwłaszcza próchnicznej, pod płatami mchów, w ściółce, w miękkim, gnijącym drewnie leżącym na ziemi, a nawet w starych hubach zasiedlonych przez larwy innych owadów. Przepoczwarczenie następuje w lipcu-sierpniu. Wylęgnięte postacie dojrzałe zimują w powierzchniowej warstwie gleby, dlatego też niekiedy można je uzyskiwać już od sierpnia metodą wysiewania ściółki i gleby.