Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Hesperophilus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 27
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Staphyliniformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Staphylinoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Staphylinidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Oxytelinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Thinobiiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Blediusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Hesperophiluspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Bledius filum O. Heer, 1839
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1010276   
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2004 checklist: A. Melke
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Bledius filum - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 39
  • Publikacje: 32
  • Kolekcje: 1
  • Autorzy publikacji: 28
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek rozmieszczony w środkowej i południowej Europie oraz w południowej części Fennoskandii. W Polsce chrząszcz rzadko spotykany, nie łowiony u nas od kilkudziesięciu lat. Ze Śląska Dolnego znany tylko z okolic Legnicy. Stanowisko to było początkowo kwestionowane przez W. Kolbego. (1918), ale później (1921) przez tego samego autora potwierdzone. Zasiedla gliniaste, szlamowate miejsca na pobrzeżach stawów, bajorek i kałuż, rzadziej nad wodami płynącymi oraz na wilgotnych miejscach w dołach po wybranej glinie.

Zewnętrzne źródła danych