Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, choć rzadko spotykany w południowej i środkowej części Europy, notowany nadto z kilku południowych prowincji Szwecji oraz z Azji Mniejszej, Algierii, Maroka i Azorów. W Polsce znany z nielicznych stanowisk rozproszonych w różnych częściach kraju, przy czym wzmianki z ubiegłego wieku o występowaniu na Śląsku Górnym, Wzgórzach Trzebnickich i Nizinie Wiełkopolsko-Kujawskiej winny być potwierdzone nowymi materiałami. Żyje w obumierającym i martwym drewnie pni i pniaków drzew iglastych, również w drewnie użytkowym, jak belki, deski podłogowe oraz nieimpregnowane podkłady i słupy telegraficzne. Postacie dojrzałe spotyka się w ciągu całego roku na jodłach, świerkach i różnych gatunkach sosen. Larwy drążąc chodniki, odżywiają się butwiejącym drewnem.