-
Arthropodatyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Hexapodapodtyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Insectagromada
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Coleopterarząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Adephagapodrząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Carabidaerodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Carabinaepodrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Carabiniplemię
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Carabusrodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Morphocarabuspodrodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Carabus scheidlerigatunek
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu podgatunek:
Carabus (Morphocarabus) scheidleri zawadzkii
E.G. Kraatz, 1854
— biegacz Zawadzkiego
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1031897
kod taksonu: 5717 (32c)
taksonomia sprawdzona: TAK
ochrona gatunkowa: ścisła, zakaz płoszenia, (jako Carabus zawadzkii)
Polska Czerwona Lista: DD
Dyrektywa Siedliskowa: Annex II, Annex IV
Gatunek występujący w południowo-wschodnich Karpatach, znany z nielicznych stanowisk w Ukraińskiej SRR i na Węgrzech. Występowanie w Polsce wątpliwe, z okolicy Krakowa wykazany prawdopodobnie na podstawie okazu zawleczonego lub mylnie zaetykietowanego.
Gatunek obejmujący zasięgiem południowo-wschodnie Karpaty. Przez długi okres był powszechnie traktowany tylko jako forma Carabus scheidleri preysleri Duft., obecnie uznaje się go jako gatunek samodzielny. Obie formy są podobne, ale różnią się urzeźbieniem pokryw. Na każdej pokrywie Carabus (Morphocarabus) zawadzkii Kraatz występują cztery zagoniki pierwszorzędowe, gdy u Carabus scheidleri preysleri Duft. — trzy. Z uwagi na brak konkretnych danych nie był zaliczany do chrząszczy krajowych. Obecnie w Polsce stwierdzony tylko w Bieszczadach. Pierwsza informacja z 1991 r. o jego występowaniu opierała się na jednym okazie złowionym 11 VII 1974. Okazy dowodowe z kilku stanowisk (Watała 1995) przechowywane są w zbiorach Muzeum i Instytutu Zoologii PAN w Łomnie koło Warszawy. Biegacz ten w okresie wegetacyjnym był poławiany głównie na połoninach, a na zimowiskach w spróchniałym drewnie pniaków i leżących kłód.