Gatunek występujący w środkowej i południowej części Europy, w Afryce Północnej, Azji Mniejszej, Syrii i na Kaukazie, notowany poza tym z Danii, południowej Szwecji i jednego stanowiska w Norwegii. W środkowej Europie zasiedla tereny nizinne i niższe położenia górskie, docierając w Alpach szwajcarskich do wysokości około 1500 m n.p.m. W Polsce chrząszcz ten jest notowany z nielicznych stanowisk w zachodniej i południowej części kraju. Cykl rozwojowy dwuletni, może być przedłużony do trzech-czterech lat. Pojaw postaci dojrzałych rozpoczyna się w maju i trwa do lipca, niekiedy do sierpnia. Chrząszcze prowadzą aktywny tryb życia w ciągu dnia. Odbywają loty przy słonecznej pogodzie. Spotyka się je przy wyciekającym soku dębów i na kwiatach. Samica składa jaja w szczeliny kory i szpary drewna na cienkich pniach i gałęziach drzew osłabionych, obumierających lub martwych, stojących lub powalonych na ziemię. Jako drzewa żywicielskie larw w piśmiennictwie podawano: dęby — Quercus L., buk — Fagus L., wiązy — Ulmus L., grab — Carpinus L., jesiony — Fraxinus L., klony — Acer L., oraz drzewa owocowe, jak czereśnia — Cerasus avium (L.) Moench. wiśnia pospolita — C. vulgaris Mill. i grusza pospolita — Pirus communis L. Larwy początkowo żerują pod korą, następnie w bielu. Wylęgnięte w sierpniu-wrześniu imago zimuje w komorze i wiosną wydobywa się na zewnątrz.