Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Ceutorhynchus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 81
C
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Ceutorhynchinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Ceutorhynchiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Ceutorhynchusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Ceutorhynchus aeneicollis E.F. Germar, 1824
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1045964    kod taksonu: 5515
taksonomia sprawdzona: TAK
Polska Czerwona Lista: VU
 

źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a • checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Ceutorhynchus aeneicollis - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 43
  • Publikacje: 25
  • Kolekcje: 3
  • Autorzy publikacji: 25
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1997:
Gatunek zamieszkujący środkową i południową część Europy, notowany ponadto z Algierii. W Polsce znany z nielicznych stanowisk rozproszonych w różnych częściach kraju. Występuje na rumowiskach, suchych, gliniastych miejscach, pastwiskach, przydrożach, śmietniskach i koło płotów. Jako rośliny żywicielskie tego ryjkowca były podawane w piśmiennictwie: pieprzyca gruzowa — Lepidium ruderale L., stulicha psia — Descurainia sophia (L.) Webb i stulisz pannoński — Sisymbrium altissimum L.
Zewnętrzne źródła danych