Gatunek występujący w południowej, środkowej i wschodniej części Europy oraz Syberii Zachodniej, notowany poza tym ze Szwecji, Azji Mniejszej, Syrii, Izraela, Kaukazu i północnego Iranu. W Polsce znany z nielicznych stanowisk, rozmieszczonych głównie na terenach nizinnych i pagórkowatych. Jest chrząszczem ciepłolubnym. Zasiedla świetliste drzewostany, zagajniki, zarośla, krzaczaste zadrzewienia na skarpach, ogrody owocowe i winnice; w gęstych lasach nie występuje, a jeżeli to na skrajach, wyrębach i polanach. Postacie dojrzałe ukazują się w maju i spotykane są do sierpnia, a największe nasilenie pojawu przypada na lipiec. Po opuszczeniu miejsc lęgowych prowadzą dzienny tryb życia, odbywają loty i odwiedzają kwiaty roślin zielnych, należących głównie do rodziny baldaszkowatych — Umbelliferae, różowatych — Rosaceae i złożonych — Compositae. Opadane są zarówno grube pnie, jak i naziemne części cienkich podrostów drzew liściastych. Jako drzewa żywicielskie w piśmiennictwie były podawane: dąb, klon, wiąz, kasztan, klon, olsza, osika, grochodrzew, morwa, wiśnia, czereśnia, śliwa, rokitnik, tarnina i winorośl. Larwy początkowo żerują pod korą, drążąc odciskające się w bielu, podłużne lub rozgałęziające się chodniki, po pierwszym przezimowaniu wdrążają się w drewno. Przepoczwarczenie następuje w maju-czerwcu następnego roku. Cykl rozwojowy na ogół dwuletni.