Gatunek zamieszkujący głównie Europę Północną, notowany również z nielicznych stanowisk w Europie środkowej, ale dokładne rozmieszczenie jest poznane niedostatecznie, gdyż przez niektórych autorów (Ganglbauer 1899, Reitter 1911) jest uważany za formę aberatywną C. fuscula (Gyll.). Poza Polską wykazywany jeszcze z Turyngii, Harcu i ogólnikowo z pobrzeża Bałtyku. W Polsce chrząszcz bardzo rzadko spotykany, znany tylko z czterech krain, od przeszło 40 lat nie poławiany. Wymagania ekologiczne poznane fragmentarycznie — w Szwecji łowiony na uschniętych brzozach, a koło Cieszyna wśród resztek pokarmowych dzikich zwierząt.