Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Dorytomus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 31
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Curculioninaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Ellesciniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Dorytomusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Dorytomus filirostris (L. Gyllenhal, 1836)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1046320    kod taksonu: 5241
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Dorytomus filirostris - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 130
  • Publikacje: 43
  • Kolekcje: 11
  • Autorzy publikacji: 45
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 1

Opis taksonu
Gatunek obejmujący zasięgiem południową i środkową część Europy. W Polsce dość rzadko spotykany, notowany głównie z południowej części kraju. W okresie wegetacyjnym zasiedla różne gatunki drzew z rodzaju topola — Populus L., rosnące głównie na aluwiach rzecznych, przydrożach i w parkach, rzadziej w głębi lasu. Postacie dojrzałe poławiano głównie na topoli czarnej — Populus nigra L., topoli białej — P. alba L., topoli włoskiej — P. italica Mnch. oraz na pochodzącej z Ameryki Północnej, a dość często u nas sadzonej, topoli kanadyjskiej — P. serotina Hartig (syn. P. canadensis auct.). Samice składają jaja wczesną wiosną w męskie pączki kwiatowe. Larwy żerują w kwiatostanie. Młoda generacja pojawia się w maju i do końca czerwca przebywa na drzewach, gdzie żeruje na liściach, następnie przenosi się na diapauzę letnią do kryjówek w glebie i na drzewach, by znów we wrześniu i październiku przebywać w koronach drzew. Na okres zimowy dojrzałe już do rozrodu chrząszcze przewędrowują ponownie, kryjąc się w glebie, pod odstającą korę i w szczeliny w martwym drewnie.

Zewnętrzne źródła danych