Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Dorytomus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 84
D
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Curculioninaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Ellesciniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Dorytomusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Dorytomus salicinus (L. Gyllenhal, 1827)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1046333    kod taksonu: 5263
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a • checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Dorytomus salicinus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 46
  • Publikacje: 29
  • Kolekcje: 5
  • Autorzy publikacji: 29
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1995:
Gatunek występujący w środkowej i północnej części Europy, sięgający w Fennoskandii daleko poza koło podbiegunowe, na wschód docierający do Syberii. W Polsce znany z nielicznych stanowisk rozproszonych w różnych częściach kraju. Poza datami i miejscami połowów, rozwój tego ryjkowca i jego bionomia nie są znane. Postacie dojrzałe poławiano w marcu, kwietniu, maju i lipcu na następujących wierzbach: wierzba iwa — Salix caprea L., wierzba szara — S. cinerea L., wierzba uszata — S. aurita L. i wierzba purpurowa — S. purpurea L.
Zewnętrzne źródła danych