Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Staphyliniformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Staphylinoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Scydmaenidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Scydmaeninaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Cyrtoscydminiplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Euconnusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  12. Neonapochuspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Euconnus (Neonapochus) maeklinii (C.G. Mannerheim, 1844)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1006439    kod taksonu: 1136
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2004 • checklist: A. Melke
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Euconnus maeklinii - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 60
  • Publikacje: 25
  • Kolekcje: 6
  • Autorzy publikacji: 25
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1978:
Gatunek rozprzestrzeniony od Wysp Brytyjskich, i od około 64° szerokości geograficznej w Skandynawii aż do Węgier i Siedmiogrodu, na zachód sięgający do Nadrenii. Z Polski znany z nielicznych rozproszonych stanowisk, przy tym dane ze Śląska Dolnego i Górnego oparte na znaleziskach sprzed przeszło stu laty wymagają potwierdzenia nowymi materiałami. Spotykany przeważnie w gniazdach mrówek Formica rufa L., Lasius brunneus (Latr.) i Lasius fuliginosus (Latr.).
Zewnętrzne źródła danych