Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Rhopalohelophorus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 26
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Staphyliniformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Hydrophiloideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Helophoridaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Helophorusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Rhopalohelophoruspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Helophorus (Rhopalohelophorus) brevitarsis A. Kuwert, 1890
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1004388    kod taksonu: 732
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2004 checklist: M. Przewoźny
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Helophorus brevitarsis - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: krainy KFP — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 6
  • Publikacje: 5
  • Kolekcje: 1
  • Autorzy publikacji: 7
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Wysokogórski gatunek o ograniczonym zasięgu występowania do południowo-wschodniej części środkowej Europy, na południe sięga do Alp Transylwańskich. W Polsce chrząszcz nadzwyczaj rzadko spotykany. Dotychczas znany tylko z trzech okazów znalezionych przez Sz. Tenenbauma (1931) na trasie Hala Gąsienicowa — droga na Liljowe. Występowanie u nas winno być potwierdzone nowszymi materiałami. Wzmianka G. G. Jakobsona (1913) o występowaniu w „Galicji" nie odnosi się do naszego terenu, gdyż była oparta na danych odnoszących się do Czarnohory (Ukraińska SRR).

Zewnętrzne źródła danych