Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Molytinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Hylobiiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Hylobiusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  12. Calliruspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Hylobius (Callirus) pinastri (L. Gyllenhal, 1813)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1046942    kod taksonu: 5382
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a • checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Hylobius pinastri - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 249
  • Publikacje: 87
  • Kolekcje: 11
  • Autorzy publikacji: 80
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): 1
Opis taksonu
Burakowski et al. 1995:
Gatunek występujący niemal w całej Europie (z wyjątkiem obszarów północnych Fennoskandii), docierający na wschód przez Syberię do Mongolii. W Polsce szeliniak mniejszy jest znany głównie z terenów nizinnych i wyżyn; notowano go ponadto z niższych partii Sudetów i Beskidów. Zasiedla sosnę zwyczajną — Pinus silvestris L., rzadziej świerk pospolity — Picea excelsa (Lam.) Lk. Postacie dojrzałe żerują na korze, niekiedy uszkadzają również miazgę, a sporadycznie ogryzają także igły. Larwy żerują w łyku, następnie w bielu. Cykl rozwojowy podobny jak u H. abietis (L.).
Ilustracje
... przeglądaj
Hylobius
pinastri
Zewnętrzne źródła danych