Gatunek rozmieszczony od Syberii przez całą północną i środkową część Europy aż do górzystych obszarów w północnej części Europy południowej; wykazywany także z Ameryki Północnej. W Europie w miarę posuwania się na południe i zachód coraz rzadziej notowany. W Fennoskandii dociera daleko poza koło podbiegunowe, gdzie jest częściej spotykany niż na południu. W Europie Środkowej zasiedla głównie regiony górskie i alpejskie, ale znany jest również z północno-wschodniej części niżu europejskiego. W Polsce chrząszcz dość rzadko spotykany; dotychczasowe dane o rozmieszczeniu wskazują na dwa ośrodki występowania — górzysty obszar w części południowo-zachodniej i morenowe tereny w części północnej. Niedawno zostało odkryte izolowane stanowisko na Nizinie Północnomazowieckiej nad małym, prawym dopływem Narwi. Występuje przeważnie na terenach otwartych nad brzegami wód — pod kamieniami i w innych wilgotnych kryjówkach. Larwy odbywają rozwój w glebie zawierającej dużą domieszkę piasku lub żwiru.