Szkodliwy ten gatunek, spotykany licznie w alejach topolowych i wierzbowych, lata od połowy VI do początku VII. Gąsienice żerują V, VI na wierzbach i topolach. Oprzędy, barwy białej, budują między liśćmi roślin żywicielskich oraz na pniach, płotach itp. Motyle składają jaja kupkami na pniach topoli i wierzb i przykrywają je białosrebrną, szybko krzepnącą wydzieliną z odwłoka, Zimują małe, wylęgłe w środku lata gąsienice, a wg innych źródeł również i jaja. Żarłoczność gąsienic przy ich wielkiej liczbie powoduje nieraz ogołocenie z liści wielkiej ilości drzew, co z kolei bywa przyczyną wymierania gąsienic z braku pożywienia lub ich degeneracji w postaci pojawu karłowatych okazów motyli. W okresie licznego pojawu motyli wyglądają one jak wirujące w świetle lamp olbrzymie płatki śniegu, przy czym zjawisko to trwa niekiedy wiele godzin — od zmierzchu do wczesnego świtu.
[135: Leucoma salicis (Linnaeus 1758) – białka wierzbówka]