Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Curculionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Lixinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Lixiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Lixusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  12. Epimecespodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Lixus (Epimeces) filiformis (Fabricius, 1781)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1046897    kod taksonu: 5172
taksonomia sprawdzona: TAK
Polska Czerwona Lista: VU
 

źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Lixus filiformis - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 46
  • Publikacje: 35
  • Kolekcje: 5
  • Autorzy publikacji: 35
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek występujący głównie w basenie Morza Śródziemnego oraz lokalnie i rzadko poławiany w środkowej części Europy, notowany ponadto z Turkmenii i Korei. W Polsce znany z nielicznych stanowisk tylko w sześciu krainach. Zamieszkuje suche pola, pastwiska, ugory, przydroża, gruzowiska, miejsca ruderalne, nasłonecznione zbocza, pobrzeżalasu i zarośli. Pojaw postaci dojrzałych przypada na maj. Jako rośliny żywicielskie były podawane: oset zwisły — Carduus nutans L., oset kędzierzawy — C. crispus L., ostrożeń lancetowaty — Cirsium lanceolatum (L.) Scop. i ostrożeń polny — C. arvense (L.) Scop. Samica w czerwcu-lipcu składa jaja na szyi korzeniowej lub dolnej części łodygi ostu zwisłego. Jaja są układane w szeregach po 4-7 sztuk w podłużnych wygryzionych komorach i pokryte wiórkami. Larwy drążąc chodniki w różnych kierunkach na różnych piętrach łodygi niekiedy wyżerają całkowicie rdzeń. W jednej łodydze może się rozwijać do 20-30 larw. W sierpniu następuje przepoczwarczenie w szyi korzeniowej lub w górnej części korzenia w komorach sporządzonych przez larwy z wiórków żerowiska. Stadium poczwarki trwa około dwu tygodni. Młode chrząszcze zimują w komorach poczwarkowych.

Ilustracje
... przeglądaj
Lixus
filiformis
Zewnętrzne źródła danych