Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Longitarsus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 303
L
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Chrysomeloideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Chrysomelidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Alticinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Longitarsusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Longitarsuspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Longitarsus (Longitarsus) callidus A. Warchałowski, 1967
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1025516    kod taksonu: 4533
taksonomia sprawdzona: TAK
Polska Czerwona Lista: DD
 

źródło nazw: Löbl et Smetana 2010 checklist: L. Borowiec
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Longitarsus callidus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 6
  • Publikacje: 6
  • Kolekcje: 1
  • Autorzy publikacji: 6
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Gatunek mało znany, stosunkowo niedawno opisany z północnego Iranu, notowany poza tym dotychczas z Turkiestanu, Tunezji, Włoch, Szwajcarii, Francji, Węgier, Austrii i Polski. W naszym kraju znaleziony dotychczas tylko na jednym stanowisku, na Wojnowie, o powierzchni nie większej niż 10 ha (L. Borowiec*). Wymagania ekologiczne słabo poznane. Według L. Borowca (1983d) omawiany gatunek do tej pory był łowiony na stosunkowo wilgotnych łąkach. We Włoszech napotkano obfity pojaw (Leonardi 1975) na tojeści pospolitej — Lysimachia vulgaris L.

Zewnętrzne źródła danych