Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Longitarsus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 59
L Lo wszystkie
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Chrysomeloideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Chrysomelidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Alticinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Longitarsusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Longitarsuspodrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Longitarsus (Longitarsus) rubellus (Foudras, 1860)
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1025652    kod taksonu: 4570
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2010 • checklist: L. Borowiec
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Longitarsus rubellus - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 28
  • Publikacje: 19
  • Kolekcje: 1
  • Autorzy publikacji: 17
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1991:
Rzadko spotykany gatunek górski, występujący w Karpatach i Alpach Wschodnich, znane są również stanowiska nizinne, na które prawdopodobnie chrząszcz był zawleczony. W Polsce znany z nielicznych stanowisk w sześciu krainach południowych. Roślina żywicielska nie jest znana.
Zewnętrzne źródła danych