Gatunek opisany z Bułgarii; dotychczas notowany z Ukrainy, Rumunii, Grecji, krajów byłej Jugosławii, Węgier, Włoch, Hiszpanii, Francji, Niemiec, Czech i Słowacji. W Polsce odkryty w okolicy Hrubieszowa. Wykazany także z Gór Świętokrzyskich (Bartkowska 1989) na podstawie błędnie oznaczonych okazów należących w rzeczywistości do Longitarsus obliteratus (Rosenh.) (A. Warchałowski*). Gatunek ciepłolubny, zasiedlający suche łąki i murawy, przydroża, słoneczne zbocza i widne zarośla; w Gródku łowiony wyłącznie na szałwi łąkowej — Salvia pratensis L., w Niemczech również na szałwi omszonej — S. nemorosa L. i szałwi okręgowej — S. verticillata L.