Aczkolwiek gatunek był opisany przed przeszło stu laty z Japonii, nie był później poza tym krajem nigdzie notowany, to też wielkim zaskoczeniem było odkrycie go w 1967 r. na jednym stanowisku w Polsce — w Puszczy Białowieskiej. Znalezione w kwietniu wyrośnięte larwy, hodowane w laboratorium pozwoliły poznać i opisać nieznane dotychczas niższe stadia rozwojowe oraz podać pewne dane bionomiczne. Larwy w terenie żyły w potężnym powalonym pniu jesiona wyniosłego — Fraxinus excelsior L., leżącym na miejscu zacienionym i wilgotnym w łęgu jesionowo-olszowym — Circaeo-Alnetum; występowały w małych skupieniach na głębokości 50-100 mm, w szczelinach wilgotnego szaro-brunatno butwiejącego drewna. W hodowli larwy odżywiały się tylko płynnymi substancjami zawartymi w rozkładającym się drewnie. Obserwowano przepoczwarczenie larw w okresie 1-9 maja, wyląg młodych imagines 9-13, kopulację 10 i 20 maja. Dziesięć dni po kopulacji samice składały w małych grupkach jaja na wilgotnym drewnie. Pierwsze młode larwy pojawiały się 25 maja. Omawiany gatunek należy do wielkich rzadkości z powodu skrytego sposobu życia, przypuszczalnie może nie opuszczać jednego stanowiska w ciągu kilku pokoleń. Prawdopodobnie ma szerokie rozmieszczenie w kierunku wschodnim, przez połacie leśne północnej, europejskiej Rosji oraz tajgę syberyjską aż do Oceanu Spokojnego.