Gatunek rozprzestrzeniony od południowych prowincji Fennoskandii oraz Karelii przez całą Europę środkową aż do Pirenejów, Włoch, i Bułgarii, wykazywany również z Kaukazu. Na ogół wszędzie rzadko i sporadycznie spotykany, w południowej części areału gatunkowego głównie w górach. W Polsce, choć brak jeszcze udokumentowanych danych z wielu krain, występuje prawdopodobnie na całym obszarze prócz wyższych partii górskich. Występuje w lasach na zacienionych stanowiskach w zmurszałym drewnie pni leżących na wilgotnej ziemi oraz w przegrzybiałych pieńkach i pod odstającą korą zarówno drzew liściastych, jak i iglastych (zwłaszcza sosen i świerków). W Szwecji był znajdowany na drzewach porażonych przez żagiew — Polyporus (Mich.) Pr., a młode niedojrzałe chrząszcze znajdowano w drugiej połowie lipca (Palm 1952).