Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Mycetoporus — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 28
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów
     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  6. Staphyliniformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  7. Staphylinoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  8. Staphylinidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  9. Tachyporinaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  10. Mycetoporiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
  11. Mycetoporusrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu
     >
Ustaw jako podstawę
lewego panelu
gatunek: Mycetoporus mulsanti L. Ganglbauer, 1895
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1007793    kod taksonu: 1864
taksonomia sprawdzona: TAK
źródło nazw: Löbl et Smetana 2004 checklist: A. Melke
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Mycetoporus mulsanti - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 66
  • Publikacje: 43
  • Kolekcje: 3
  • Autorzy publikacji: 54
  • Ilustracje (ikonografia): brak
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak

Opis taksonu
Szeroko rozmieszczony, ale rzadko spotykany gatunek borealno-górski, rozsiedlony w prawie całej Europie z wyjątkiem jej północno-zachodniej części. Wykazany również z Kaukazu i północnej Afryki. W Fennoskandii sięga najdalszych krańców północnych, a w Alpach dociera do około 2500 m n.p.m., znany również z nielicznych dyzjunkcyjnych stanowisk na obszarach nizinnych. W Polsce notowany z pojedynczych stanowisk, głównie z południowej części kraju. Spotykany przeważnie pod mchem porastającym skały, stare pnie i pniaki.

Zewnętrzne źródła danych