[KFP 1850: Mycetoporus baudueri] Gatunek rozprzestrzeniony w prawie całej Europie, notowany nadto z Kaukazu i zachodniej części północnej Afryki. W Polsce szeroko rozmieszczony, ale dość rzadko spotykany. Występuje w lasach, na piaszczystych polach uprawnych, suchych wrzosowiskach porośniętych sosnami, pod płatami mchów, opadłym listowiem i przy korzeniach roślin.

[KFP 1857: Mycetoporus erichsonanus] Gatunek o niedostatecznie poznanym rozmieszczeniu, chociaż notowany z wielu krajów europejskich począwszy od Wysp Brytyjskich i Fennoskandii aż do Hiszpanii i Włoch. Notowany także z Kaukazu. Według A. Horiona (1967) występuje w środkowej Europie od Francji do Polski, ale poza tą ogólnikową wzmianką brak w ogóle udokumentowanych danych z naszego kraju, dlatego też konieczne są poszukiwania u nas omawianego gatunku. Znajdowany na terenach nizinnych i w niższych położeniach górskich, na ogół lokalnie i nieczęsto, przeważnie w lasach pod mchem i w ściółce, w ogrodach w pryzmach kompostowych oraz na polach i łąkach wśród rozkładających się szczątków roślinnych.

[KFP 1866: Mycetoporus piceolus] Gatunek występujący w południowej i środkowej Europie; przeważnie pojedynczo i sporadycznie spotykany. W Polsce chrząszcz nadzwyczaj rzadki, notowany tylko z dwu stanowisk. Poławiany wśród mchów porastających stare pnie i pniaki, pod opadłym listowiem, w dolinach rzecznych pod napływkami i niską roślinnością.