Gatunek rozprzestrzeniony w północnej, środkowej i wschodniej części Europy, docierający na wschód przez Syberię do Mongolii i Kamczatki. W Polsce chrząszcz rzadko spotykany, notowany z nielicznych stanowisk tylko w sześciu krainach. Ogólnikowe wzmianki o występowaniu na Mazurach opierają się na stanowiskach leżących poza naszą granicą. Został wykazany z Krakowa przed przeszło 90 laty, ale M. Mazur (1983) nie potwierdza występowania omawianego gatunku na tym obszarze. Zamieszkuje zimne i wilgotne środowiska na niżu i w niższych położeniach górskich. Spotyka się go na pobrzeżach jezior, stawów, strumieni, na torfowiskach, bagnach, mokrych łąkach i w rowach. Bionomia i cykl rozwojowy nie są znane. Postacie dojrzałe poławiano od czerwca do września na kosaćcu żółtym — Iris pseudoacorus L., turzycy zaostrzonej — Carex gracilis Curt. i jeżogłówce gałęzistej — Sparganium ramosum Huds. W ciągu dnia chrząszcze ukrywają się, wychodząc na rośliny dopiero w godzinach wieczornych; w czerwcu poławiano je najliczniej w godzinach 2030- 2130.