-
Arthropodatyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Hexapodapodtyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Insectagromada
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów >
-
Lepidopterarząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Papilionoideanadrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Nymphalidaerodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Nymphalinaepodrodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
-
Nymphalisrodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek:
Nymphalis polychloros
(Linnaeus, 1758)
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 1203544
kod taksonu: 2132
taksonomia sprawdzona: TAK
Ten bardzo często spotykany gatunek pojawia się w VII i lata po przezimowaniu do V. Gąsienice żerują na wielu drzewach liściastych, jak wiśnia, grusza, jabłoń, wiąz, topola i różne gatunki wierzb. Za młodu żyją gromadnie we wspólnym oprzędzie, później rozpraszają się, prowadząc samotny tryb życia. W przypadkach liczniejszego pojawu gąsienice czynią szkody w sadach i ogrodach, zżerając pąki kwiatów, zawiązki owoców i liście drzew owocowych od V do VII. Motyle żywią się sokiem wyciekającym z uszkodzonych drzew i fermentujących owoców oraz nektarem niektórych gatunków kwiatów.
[278: Nymphalis polychloros (Linnaeus 1758) – sadownik wierzbowiec]
Rozpoznawanie i obserwowanie: Dymorfizmu płciowego brak. Wierzch skrzydeł rudy z czarnymi plamkami, które są inaczej ułożone niż u podobnego, lecz mniejszego pokrzywnika. U wierzbowca żółte plamki między czarnymi przy przednim brzegu przedniego skrzydła są małe, nie sięgają do końca czarnych plam jak u pokrzywnika. Spód skrzydeł ciemny, z jasnym pasem brzegowym. Odnóża są ciemne. Wierzbowiec jest także bardzo podobny do rusałki drzewoszka. Różnice w wyglądzie między tymi dwoma gatunkami podane są w poniższej tabelce:
a) N. polychloros , b) N. xanthomelas
1. kolor odnóży (cecha diagnostyczna): a) ciemny; b) jasny ,
2. tło wierzchu skrzydeł: a) rude, b) intensywnie ceglastoczerwone,
3. jasna księżycowata plama przy wierzchołku przedniego skrzydła: a) żółta u świeżych osobników, wyblakła, prawie biała u zlatanych; b) biała
4. czarna obwódka wzdłuż zewnętrznych brzegów na wierzchu obu par skrzydeł: a) wąska, wyraźnie odgraniczona od tła; b) szeroka, rozmyta od strony nasady.
Rusałka wierzbowiec jest jednym z najwcześniejszych wiosennych motyli. W Gdyni widywałem go wczesną wiosną w lasach, kiedy jeszcze brak liści na drzewach, wygrzewającego się na ziemi, na wyschniętej trawie albo na pniu drzewa w miejscach osłoniętych od wiatru. Latem spotkałem ten gatunek tylko raz.
Rozwój motyla: Samica składa jaja w pierścieniowatych złożach (czasem ponad 100) na gałązkach rośliny pokarmowej, na której gąsienice potem żyją gromadnie. Dopiero dorosłe larwy opuszczają drzewa w poszukiwaniu miejsc do przepoczwarczenia się. Odbywa się to na rozmaitych powierzchniach, np. gałązkach lub korze drzew, drewnianych płotach, łodygach lub liściach różnych roślin. Zimuje motyl.
Okres lotu motyla: Jedno pokolenie w roku: 2/VII –– zimowanie –– 3/III – 1/V.
Siedliska: Lasy mieszane, skraje lasów.