Русские, остановите эту войну! Спасите Свободную Украину!
Russians, stop this war! Save Free Ukraine!
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
  1. Arthropodatyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  2. Hexapodapodtyp
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  3. Insectagromada
    Kliknij, aby przejść
    do wyboru rzędów
    i filtrów     >
  4. Coleopterarząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  5. Polyphagapodrząd
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  6. Cucujiformiaseria
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  7. Curculionoideanadrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  8. Apionidaerodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  9. Apioninaepodrodzina
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  10. Ceratapiiniplemię
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
  11. Omphalapionrodzaj
    Kliknij, aby ustawić
    jako takson główny
    i podstawę
    ← lewego panelu     >
←Ustaw jako podstawę
lewego panelu gatunek: Apion extinctum E.G. Kraatz, 1888
PL
TAK
status nazwy: synonim
BioMap ID: 1026932   
taksonomia sprawdzona: TAK
Polska Czerwona Lista: LC
 

źródło nazw: Löbl et Smetana 2011a • checklist: M. Wanat
Dane o rozmieszczeniu w Polsce
Apion extinctum - Dane o rozmieszczeniu w Polsce - Mapa Bioróżnorodności: UTM 10×10 — miniatura
Statystyka
  • Rekordy: 22
  • Publikacje: 10
  • Kolekcje: 3
  • Autorzy publikacji: 10
  • Ilustracje (ikonografia): 1
  • Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Burakowski et al. 1992:
Bardzo rzadko notowany gatunek z Hiszpanii, Niemiec, Czecho-Słowacji, Węgier i Austrii oraz z Kaukazu. Brak dotychczas wiarygodnych danych o występowaniu tego chrząszcza w Polsce. Mimo że był wykazany przed około 80 laty ogólnikowo z Niziny Mazowieckiej oraz dwu stanowisk w południowej części kraju, S. Smreczyński (1965) nie zaliczył go do fauny krajowej. Zasiedla przydroża i słoneczne wzgórza. Rośliną żywicielską jest rumian żółty — Anthemis tinctoria L., postać dojrzała została wyhodowana z główki kwiatowej.
Burakowski et al. 2000:
Chociaż opisany przed przeszło stu laty, gatunek mało znany, wykazywany zaledwie z Hiszpanii, Bułgarii, Dagestanu, południowych Niemiec i Austrii oraz z opatrzonych znakami zapytania Moraw, Węgier i Armenii. W Polsce niedawno odkryty na dwu stanowiskach, przy czym Lipsk jest najdalej na północ wysuniętym stanowiskiem w areale jego występowania. Zasiedla nasłonecznione wzgórza, skarpy i przydroża. Rośliną żywicielską jest rumian żółty — Anthemis tinctoria L., w którym larwa odbywa rozwój w koszyczkach kwiatowych.
Zewnętrzne źródła danych