Підтримуємо Вільну Україну
We Support Free Ukraine
Mapa Bioróżnorodności
Taksony
Parasteatoda — taksony podrzędne:
Liczba taksonów: 4
-
Parasteatoda lunataUstaw jako podstawę drzewa ↑
Pokaż dane taksonu → ⚑ [18] → Pokaż dane taksonu -
Parasteatoda simulansUstaw jako podstawę drzewa ↑
Pokaż dane taksonu → ⚑ [9] → Pokaż dane taksonu -
Parasteatoda tabulataUstaw jako podstawę drzewa ↑
Pokaż dane taksonu → ⚑ → Pokaż dane taksonu -
Parasteatoda tepidariorumUstaw jako podstawę drzewa ↑
Pokaż dane taksonu → ⚑
[2] → Pokaż dane taksonu
Data aktualizacji: 2021-09-26
-
Arthropodatyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów > -
Cheliceratapodtyp
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów > -
Arachnidagromada
Kliknij, aby przejść
do wyboru rzędów
i filtrów > -
Araneaerząd
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu > -
Theridiidaerodzina
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu > -
Parasteatodarodzaj
Kliknij, aby ustawić
jako takson główny
i podstawę
← lewego panelu >
PL
TAK
status nazwy: nazwa ważna
BioMap ID: 5000786
kod taksonu: 425
taksonomia sprawdzona: TAK
- Widoki:
- Ogólnie
- Rekordy
- Publikacje
- Kolekcje
Statystyka
- Rekordy: 18
- Publikacje: 32
- Kolekcje: 1
- Autorzy publikacji: brak danych
- Ilustracje (ikonografia): brak
- Zdjęcia (okaz/obserwacja): brak
Opis taksonu
Gatunek europejsko-syberyjski, podawany również z Kanady i Kuby. Żyje na drzewach, plotach, rzadziej na ścianach drewnianych budynków.
Za synonim obowiązującej nazwy gatunkowej należy prawdopodobnie uznać Pronopius providus Menge, 1869. Jak wynika z opisu i rysunków Mengego chodzi tu chyba o nietypowo ubarwionego (czarny odwłok bez desenia) samca tego właśnie gatunku – świadczy o tym charakterystyczny kształt embolusa. Jeśli potwierdziłoby się nasze przypuszczenie, omawiany rodzaj powinien nazywać się nie Achaearanea Strand, 1929, lecz Pronopius Menge, 1869.
[KFP 425: Achaearanea lunata (Clerck, 1758)]
Za synonim obowiązującej nazwy gatunkowej należy prawdopodobnie uznać Pronopius providus Menge, 1869. Jak wynika z opisu i rysunków Mengego chodzi tu chyba o nietypowo ubarwionego (czarny odwłok bez desenia) samca tego właśnie gatunku – świadczy o tym charakterystyczny kształt embolusa. Jeśli potwierdziłoby się nasze przypuszczenie, omawiany rodzaj powinien nazywać się nie Achaearanea Strand, 1929, lecz Pronopius Menge, 1869.
[KFP 425: Achaearanea lunata (Clerck, 1758)]
Zewnętrzne źródła danych
- Ostatnie rekordy
-
1038902
×
Theridiidae: Parasteatoda lunata, PL (Kulczyński 1876, Kulczyński 1881a, Prószyński et Staręga 1971) -
1038901× Theridiidae: Parasteatoda lunata, PL (Seidel 1849, Fickert 1876, Petrusewicz 1937, Prószyński et Staręga 1971)
-
1038900○ Theridiidae: Parasteatoda lunata, PL, Tatry, UTM DV25 (Kulczyński 1882b, Petrusewicz 1937, Prószyński et Staręga 1971)
-
1038899○ Theridiidae: Parasteatoda lunata, PL, Beskid Wschodni, UTM EA60 (Koch 1870, Nowicki 1870c, Nowicki 1874b, Wajgiel 1874, Petrusewicz 1937, Prószyński et Staręga 1971)
-
1038898○ Theridiidae: Parasteatoda lunata, PL, Kotlina Nowotarska, UTM DV27 (Kulczyński 1881a, Petrusewicz 1937, Prószyński et Staręga 1971)
-
1038897○ Theridiidae: Parasteatoda lunata, PL, Beskid Zachodni, UTM DA20 (Kulczyński 1881a, Kulczyński 1882b, Petrusewicz 1937, Prószyński et Staręga 1971)
-
1038896○ Theridiidae: Parasteatoda lunata, PL, Sudety Zachodnie, UTM WS63 (Lebert 1875, Schenkel 1929, Prószyński et Staręga 1971)
-
1038895○ Theridiidae: Parasteatoda lunata, PL, Nizina Sandomierska, UTM EA76 (Koch 1870, Nowicki 1870c, Nowicki 1874b, Wajgiel 1874, Baran 1933, Petrusewicz 1937, Prószyński et Staręga 1971)
-
1038894○ Theridiidae: Parasteatoda lunata, PL, Góry Świętokrzyskie, UTM DB93 (Sanocka-Wołoszyn 1964, Prószyński et Staręga 1971)
-
1038893○ Theridiidae: Parasteatoda lunata, PL, Wyżyna Krakowsko-Wieluńska, UTM CB81 (Koch 1870, Nowicki 1870c, Jachno 1872, Nowicki 1874b, Wajgiel 1874, Petrusewicz 1937, Łuczak 1959, Prószyński et Staręga 1971)
- ... więcej
- Powiązane publikacje
-
Prószyński J., Staręga W. 1971. Część XXXIII. Pająki – Aranei. Katalog Fauny Polski, 16, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Pokaż rekordy -
Pilawski S. 1967. Materiały do znajomości pająków (Araneae) Wzgórz Trzebnickich. Przegl. Zool., 11:391-404.Pokaż rekordy
-
Czajka M. 1966b. Pająki (Araneae) Masywu Ślęży. Acta Univ. Wratisl., Zool., 2:71-124.Pokaż rekordy
-
Dziabaszewski A. 1965. Pająki wyspy Wolin ze szczególnym uwzględnieniem Wolińskiego Parku Narodowego. I. Pr. Kom. Biol. Pozn. TPN, 31:.Pokaż rekordy
-
Sanocka-Wołoszyn E. 1964. Uwagi nad rozmieszczeniem i ekologii pająków (Araneae) z jaskiń Gór Świętokrzyskich. [In:] Seminarium Speleologiczne I Ogólnopolskiego Zjazdu Badaczy Krasu. Kieleckie TN, Kielce. pp. 73-86.Pokaż rekordy
- ... więcej
- Powiązane zbiory
-
Staręga W.*Pokaż rekordy